Wpis 2019-06-10, 07:29

Ciebie tak mało w świecie moim
i coraz trudniej jest serce ukoić
Gdy coraz bardziej tęsknota doskwiera
A radość życia powoli umiera
I sił na uśmiech już nie wystarcza
A tylko uśmiech to obronna tarcza
I nie masz ochoty z nikim na gadki
I mysz już dosyć nastrojów huśtawki
I pragniesz tylko tej jednej osoby
Której obecność ukoi nawet ból głowy
I sprawia że każdy dzień jest radosny
Niczym wspaniały zapach wiosny
I wtedy radość życia wraca
I nie ważne że ciężka to praca
Dodaje otuchy I mnóstwo siły
A Ty pragniesz tak bardzo by te wspaniałe chwilę się nigdy nie skończyły.
Lecz wszystko pryska
Jak bańka mydlana
A Ty dalej zmartwiona
No i zdolowana.
Ale wierzysz że to tylko na chwilę
Że tylko na jakiś czas
Że jeszcze będzie pięknie 
Że szczęście będzie w nas.