Wierszem pisane myśli

Gdzie się podziała  ta radość z życia

która napędza że tyle  Jeszcze do odkrycia

 i tak jak dawniej  nie cieszy Już nic  

czasami zastanawiam się po co tak żyć  

marzy I tęskni nie wiadomo po co

 czy za za dniem szczęśliwym  

czy wspaniałą nocą

żyje z dnia na dzień

 i co dzień to samo

kładziesz się wieczorem

i wstajesz rano

w ciągu dnia twarz  w uśmiech przyodziewa

A ciemną nocą  łzy i smutek przybiera 

Czy samotność I osamotnienie
 takie same mają znaczenie?
Niby mnóstwo ludzi dookoła
A jakby nikogo nie było
świat jakby wyludniony
A gdy nagle pojawia się on
Wszystko wokół ożywa
I serce się raduje I
Dusza szczęśliwa
Gdy możesz zamienić
 z nim chociaż słowo
Odrazu jest inaczej
Jest bardziej kolorowo
Lecz gdy oczy nie widzą
uszy nie słyszą nie czujesz
uscisku dloni ani dotyku
Cały barwny świat znika
Wszystko staje się  znów szare
I żyjesz z dnia na dzień
Jakby za karę.